Przepisy i wskazówki dotyczące stosowania Cabletron Systems E2212

Przestrzeganie wskazówek dotyczących bezpieczeństwa i stosowania produktu Cabletron Systems E2212 jest bardzo ważne. Przede wszystkim, należy uważnie przeczytać instrukcję obsługi i zrozumieć wszystkie potencjalne zagrożenia związane z systemem. Następnie należy upewnić się, że wszystkie kabelki i połączenia są poprawnie podłączone i zainstalowane zgodnie z zaleceniami producenta. Dodatkowo, wszelkie wymagane aktualizacje i oprogramowanie muszą być zainstalowane, aby zapewnić prawidłowe działanie systemu. Na koniec, przed użyciem systemu należy upewnić się, że wszystkie ustawienia są poprawne i zgodne z zaleceniami producenta. Przestrzeganie tych wskazówek pozwoli uniknąć wystąpienia potencjalnych problemów i zapewnić bezpieczne wykorzystanie systemu Cabletron Systems E2212.

Ostatnia aktualizacja: Przepisy i wskazówki dotyczące stosowania Cabletron Systems E2212

Web Content Accessibility Guidelines (WCAG) – zbiór dokumentów opublikowany przez WAI zawierający zalecenia dotyczące tworzenia dostępnych serwisów internetowych.

W Polsce promocją standardu WCAG 2. 0 zajmuje się Forum Dostępnej Cyberprzestrzeni, w skład którego wchodzą m. in. Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego, Fundacja Widzialni, Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym, Fundacja Aktywizacja, albo Polski Związek Głuchych^[1]. Przykładem jest projekt Polska Akademia Dostępności realizowanego wspólnie z Ministerstwem Administracji i Cyfryzacji^[2]. Polskie autoryzowane tłumaczenie WCAG 2. 1 przygotowała Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego^[3].

Historia standardu WCAG[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wersja standardu (WCAG 1. 0) została opublikowana w roku 1999^[4].

Standard WCAG 2. 0 został wprowadzony w roku 2008^[4].

15 października 2012 roku wytyczne WCAG w wersji 2. 0 zyskały status międzynarodowej normy ISO/IEC 40500:2012.

19 lutego 2014 roku WCAG zostało zaadaptowane w punktach 9, 10 i 11 do europejskiej normy EN 301 549^[5]. Norma ta dotyczy wymagań dostępności produktów oraz usług technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ICT). Została ustanowiona przez trzy europejskie organizacje normalizacyjne - CEN (Europejski Komitet Normalizacyjny), CENELEC (Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki) i ETSI (Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych).

W czerwcu 2018 roku pojawiła się aktualizacja standardu do wersji 2. 1^[6]. Wersja ta odpowiada w szczególności na zmiany w sposobie interakcji ludzi z interfejsami witryn i z urządzeniami mobilnymi. Chodzi m. o interakcję dotykową czy głosową. Wszystkie stare kryteria zgodności zostały zachowane, ale opis części z nich został rozwinięty o przykłady i dodatkowe objaśnienia. Skupiono się na osobach niedowidzących oraz z trudnościami poznawczymi. Dodano również 17 nowych kryteriów: 5 z poziomu A, 7 z poziomu AA i 5 z poziomu AAA.

W sierpniu 2018 norma EN 301 549 została uaktualniona do wersji V2. 1. 2. Najważniejszą zmianą w tej wersji było przyjęcie jako normatywnych zasad WCAG 2. 1^[7].

Normy prawne[edytuj | edytuj kod]

WCAG w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Od 2012 roku w Polsce obowiązuje^[8] zestaw minimalnych wymagań dla rejestrów publicznych i wymiany informacji w postaci elektronicznej oraz minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych, który zobowiązuje podmioty realizujące zadania publiczne (czyli m. ministerstwa, urzędy wojewódzkie, urzędy miast i gmin, policję, straż, szpitale i wiele innych instytucji) do dostosowania serwisów internetowych do standardu WCAG 2. 0. Szczegółowy zakres wymagań dotyczących poziomu dostępności dla poszczególnych kryteriów został sprecyzowany w załączniku 4 do Rozporządzenia. Ostateczny termin zakończenia vacatio legis dla serwisów administracji publicznej, które funkcjonowały w chwili wejścia w życie regulacji, wyznaczono na 30 maja 2015 r.

4 kwietnia 2019 Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił ustawę o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych^[9], która wdrożyła dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2102 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie dostępności stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego (Dz. Urz. UE L 327 z 2 grudnia 2016 r. )^[10]. Ustawa wprowadziła m. możliwość karania podmiotów publicznych za niespełnienie norm WCAG.

W kwietniu 2021 roku Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego opublikowała autoryzowane tłumaczenie WCAG 2. 1 na język polski^[3].

Standard WCAG na świecie[edytuj | edytuj kod]

Popularność i uniwersalność zasad standardu WCAG sprawiły, że wiele krajów swoje prawodawstwo dotyczące kwestii dostępności i przeciwdziałania wykluczeniu cyfrowemu oparło właśnie na nich.Do tych państw należą, między innymi, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii (Equality Act) czy Australia (Disability Discrimination Act)^[4].

W październiku 2016 roku Parlament Europejski przyjął dyrektywę o numerze 2016/2102, która dotyczyła problematyki bliskiej standardowi WCAG 2. 0. Według niej witryny internetowe oraz aplikacje mobilne powiązane z organami i podmiotami publicznymi muszą realizować drugi poziom kryteriów dostępności standardu WCAG 2. 0 (A i AA). Wyznaczono konkretne terminy realizacji tego zadania. Dla stron, które powstają po wprowadzeniu dyrektywy tą datą jest 23 września 2019 roku. Strony, które istniały przed dyrektywą oraz aplikacje mobilne mają czas do 23 czerwca 2021 roku, aby dokonać niezbędnych zmian i poprawek^[11].

Kryteria sukcesu i poziomy dostępności[edytuj | edytuj kod]

Standard WCAG składa się z czterech głównych grup (zasad):

1. Postrzegalność (ang. Perceivable) – informacje przedstawiane przez witrynę muszą być tak podane, żeby mogły zostać odebrane przez osoby z różnymi ograniczeniami (np. dodanie tekstu alternatywnego do obrazków dla osób niewidomych).
2. Funkcjonalność (ang. Operable) – kontrolki i inne komponenty muszą być dostępne dla osób z różnymi ograniczeniami (np. osoby z ograniczeniami ruchowymi powinny być w stanie korzystać z klawiatury zamiast z myszki).
3. Zrozumiałość (ang. Understandable) – informacje na stronie i jej obsługa powinny być możliwie zrozumiałe dla osób z niej korzystających (np. język witryny powinien być podany, żeby czytnik ekranu mógł odpowiednio odczytać stronę).
4. Solidność (ang. Robust) – struktura i działanie strony powinno spełniać standardy odpowiednie dla zastosowanych technologii, co ma umożliwić długotrwałe funkcjonowanie strony. Czyli z jednej strony jest to np. odpowiednie zakańczanie i zagnieżdżanie tagów tam gdzie standard HTML tego wymaga. Z drugiej dla czytników ekranu ważne jest, żeby np. kontrolki formularzy miały określone stany (np. zaznaczony / nie zaznaczony) i odpowiednie role (np. role=checkbox), co jest szczególnie ważne jeśli np. używa się własnych komponentów zamiast używać standardowych elementów (np. span zamiast input type=checkbox).

W obrębie każdej grupy podane są bardziej szczegółowe wytyczne, będące wskazówkami dla osób projektujących witrynę. Każda wytyczna zawiera mierzalne kryteria, wedle których ocenić można, czy jej założenia zostały zrealizowane. Kryteria te nazywane są kryteriami sukcesu. W tzw. dokumentach towarzyszących (ang. supporting documents) każde kryterium jest szczegółowo omówione^[12].

Każde z kryteriów przyporządkowane jest do jednego z poziomów dostępności. Wyróżniono trzy takie poziomy A (podstawowy), AA oraz AAA (najwyższy). Dla realizacji poziomu AA należy spełnić kryteria tak dla poziomu A, jak i AA. Analogicznie sytuacja wygląda w przypadku poziomu AAA^[13].

Dokumenty towarzyszące[edytuj | edytuj kod]

Oprócz formalnego opisu standardu WCAG publikowane są również dokumenty dodatkowe^[12]. Mają one stanowić zarówno pomoc dla twórców jak i audytorów witryn internetowych. Jako mniej formalne nie mają charakteru wiążącego, ale są omówieniem formalnych kryteriów.

1. Jak spełnić WCAG 2. 1 (ang. How to Meet WCAG 2. 1) – skrócone, filtrowalne kompendium wiedzy na temat kryteriów WCAG. Zawiera odnośniki do bardziej szczegółowych materiałów opisujących techniki spełnienia wymagań, stron z poradami i przykładami.
2. Zrozumieć WCAG 2. Understanding WCAG 2. 1) – szczegółowy opis każdego z kryteriów wraz ze wskazówkami dotyczącymi analizy i implementacji wytycznych.
3. Techniki dla WCAG 2. Techniques for WCAG 2. 1) – opis technik używanych do realizacji poszczególnych kryteriów. W szczególności: opis i przykłady użycia różnych atrybutów ARIA, przykłady związane ze skryptami JS, oraz porady dotyczące stosowania wybranych stylów CSS.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• Dostępność (WWW).
• W3C.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

1. ↑ Członkowie FDC. Forum Dostępnej Cyberprzestrzeni. [dostęp 2016-07-04].
2. ↑ Polska Akademia Dostępności. [dostęp 2015-05-30].
3. ↑ ^{a b} Web Content Accessibility Guidelines (WCAG) 2. 1. [dostęp 2023-01-30].
4. ↑ ^{a b c} Greg Gay, Intro to Web Accessibility Standards [dostęp 2018-12-26].
5. ↑ https://www. org/newsroom/news/754-new-european-standard-on-accessibility-requirements-for-public-procurement-of-ict-products-and-services EN 301 549 Accessibility requirements for ICT products and services
6. ↑ Elle Waters, The Future is Now: WCAG 2. 1 is Finally Here! - Level Access, 6 czerwca 2018 [dostęp 2019-01-12] (ang. ).
7. ↑ https://www. org/blog/2018/09/wcag-2-1-adoption-in-europe/ WCAG 2. 1 Adoption in Europe
8. ↑ Dz. U. z 2017 r. poz. 2246
9. ↑ Dz. z 2019 r. poz. 848
10. ↑ Druk nr 3119. Rządowy projekt ustawy o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych. [w:] Sejm Rzeczypospolitej Polskiej [on-line]. 10 stycznia 2019. [dostęp 2023-01-31].
11. ↑ DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2016/2102 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie dostępności stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego (Tekst mający znaczenie dla EOG) [dostęp 2019-01-23].
12. ↑ ^{a b} WCAG 2. 1 Supporting Documents, „Web Content Accessibility Guidelines (WCAG) 2. 1”, www. org, 5 czerwca 2018 [dostęp 2019-11-14] (ang.
13. ↑ Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego: Wytyczne dla dostępności treści internetowych 2. 0 (WCAG 2. 0). [dostęp 2019-01-09].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Standard WCAG 1. 0 (ang.
• Standard WCAG 2.
• Polskie tłumaczenie WCAG 2. 0. pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-15)]. .
• Standard WCAG 2. 1 (ang. org/Translations/WCAG21-pl/">Polskie tłumaczenie WCAG 2.
• Jak spełnić WCAG 2. 1 (Krótki przewodnik).
• Metodologia oceniania zgodności w zakresie dostępności internetowej (WCAG-EM) 1.
• Rozwiązania WCAG (ang.

Biorę dzisiaj na tapet te nieszczęsne instrukcje BHP. Dlaczego nieszczęsne? Ponieważ ich sporządzanie to jeden z najczęściej mylonych obowiązków Behapowców. Dowiedz się wszystkiego o instrukcjach BHP.

Co to jest instrukcja BHP?

Instrukcja BHP to zbiór zasad BHP, wskazówek, sposobu działania, która ma dostarczyć pracownikowi wiedzę jak postępować wszędzie tam, gdzie może wystąpić zagrożenie dla życia lub zdrowia pracownika. 

Kiedy trzeba opracować instrukcję BHP?

Prawo nakłada obowiązek przygotowania instrukcji w kilku przypadkach:

1. Jeżeli istnieje możliwość wystąpienia zagrożenia dla zdrowia lub życia [1]. To znaczy, że pracodawca musi przeanalizować jakie sytuacje zagrażające zdrowiu albo życiu pracowników mogą zaistnieć w jego zakładzie oraz przygotować procedury postępowania, dzięki którym pracownicy będą świadomi jak postąpić, aby oddalić się z miejsca zagrożenia w wyznaczone, bezpieczne miejsce. Najpopularniejszą taką instrukcją jest instrukcja postępowania na wypadek pożaru. Zgodnie z nią, pracownik opuszcza swoje stanowisko i udaje się do punktu zbornego.
2. Szczegółowe instrukcje i wskazówki na stanowiskach pracy [2]. Przy opracowaniu tego typu instrukcji należy pamiętać o tym co to jest stanowisko pracy. Pamiętaj, że jest to przestrzeń pracy [3]. Dlatego też, instrukcja stanowiskowa powinna informować pracownika o najważniejszych zasadach BHP podczas pracy na danym stanowisku i w warunkach, jakie na nim występują.
3. Instrukcje BHP dotyczące:
   • stosowanych w zakładzie procesów technologicznych oraz wykonywania prac związanych z zagrożeniami wypadkowymi lub zagrożeniami zdrowia pracowników,
   • obsługi maszyn i innych urządzeń technicznych,
   • postępowania z materiałami szkodliwymi dla zdrowia i niebezpiecznymi,
   • udzielania pierwszej pomocy.

Pracodawca sam decyduje dla których czynności, maszyn, czynników opracuje i wyda instrukcje BHP.

Rodzaje instrukcji BHP

W poprzednim akapicie już częściowo napisałam Ci jakie są instrukcje BHP, ale z doświadczenia (i Waszych zapytań) wiem, że te instrukcje wprowadzają Wam pewien zamęt w głowach. Otóż, możemy podzielić instrukcje BHP na następujące kategorie:

Kto sporządza instrukcje BHP?

Zgodnie z przepisami, Behapowiec bierze udział w opracowaniu ogólnych instrukcji BHP, które dotyczą całego zakładu i wymagają syntezy wielu przepisów prawnych [4]. W praktyce najczęściej ogólne instrukcje BHP Behapowiec opracowuje samodzielnie. Instrukcje postępowania w sytuacji wypadku, pożaru oraz udzielania pierwszej pomocy również najczęściej w praktyce opracowuje Behapowiec.

Natomiast wszystkie instrukcje szczegółowe – Ty jako Behapowiec – jedynie opiniujesz [5]. Kto je zatem sporządza? Osoby odpowiadające za organizację pracy i bezpieczeństwo pracowników. Najczęściej są to kierownicy, inżynierowie, technolodzy itd. Ale nie Behapowiec. Pamiętaj o tym i nie daj sobie wrzucić na głowę obowiązku, którego w zasadzie nie masz prawa wykonywać. Podobnie jak nie prowadzisz instruktażu stanowiskowego.

Co powinna zawierać instrukcja BHP?

Najważniejszą rzeczą jest to, aby instrukcja była zrozumiała dla pracownika. To bardzo ważne. Instrukcja musi być napisana prostym i przystępnym językiem. Nafaszerowanie jej skomplikowanym słownictwem będzie tylko zniechęcało pracowników do jej przeczytania.

Instrukcja BHP powinna być zbudowana według określonego przepisami schematu [6]:

Instrukcje, które dotyczą prac związanych ze stosowaniem niebezpiecznych substancji i mieszanin chemicznych powinny uwzględniać ważne informacje zawarte w kartach charakterystyki tych produktów.

Instrukcje dotyczące prac z maszynami bądź urządzeniami technicznymi powinny zawierać zasady BHP, uwagi i ostrzeżenia wskazane w instrukcji obsługi producenta danej maszyny lub urządzenia.

Szczegółowe omówienie tematu + szablon do wykorzystania

Stale dostępne

Instrukcje BHP muszą być stale dostępne dla pracowników. Ale co to dokładnie oznacza?

Nie ma konieczności tapetowania pomieszczeń instrukcjami, choć oczywiście można to zrobić i będzie to prawidłowe. Ale w praktyce, pracownik musi po prostu mieć łatwy dostęp do instrukcji, no i oczywiście musi wiedzieć o tym gdzie one są. Najpraktyczniejsze wydaje się być przygotowanie skoroszytu czy segregatora, gdzie wepnie się instrukcje, które mają zastosowanie na danym stanowisku. Można je umieścić w znanym pracownikowi miejscu tak, aby w razie potrzeby łatwo mógł z nich skorzystać.

Nie jest dobrym rozwiązaniem trzymanie instrukcji w biurze brygadzistów (mistrzów, kierowników zmianowych itd), ponieważ to już nie jest dla pracownika łatwy dostęp.

Podsumowanie

Instrukcje BHP dotyczą organizacji pracy i zasad bezpiecznego wykonywania pracy. Pracodawca decyduje do których czynności, stanowisk, maszyn itd wyda instrukcje. Opracowaniem instrukcji BHP zajmują się osoby odpowiedzialne za BHP w zakładzie. Nadrzędną zasadą dotyczącą instrukcji jest ich komunikatywność i prosty przekaz. Instrukcje powinny być stale dostępne dla pracownika bez zbędnego ich poszukiwania. Behapowiec odpowiada za opiniowanie instrukcji BHP, a nie za ich sporządzenie.

Podstawy prawne:

[1] Art. 209² § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 1974 nr 24 poz. 141 z późn. zm. )

[2] Art. 237⁴ § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy

[3] § 1. 2 pkt 8 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami

[4] § 2. 1 pkt 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. 1997 nr 109 poz. 704) z późniejszymi zmianami

[5] § 2. 1 pkt 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy  z późniejszymi zmianami

[6] § 41 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. 1650) z późniejszymi zmianami 

Powiązane wpisy: